دلــتـــنـــگــی پـــــیـــچـــیــده نــــیـــســـتـــــ . . . !
یـــــکــــ دل . . . !
یـــــکـــ آســـمــــان
یـــــکــــ بــــغـــض
و آرزو هــــای تــــــرکـــــ خـــــورده
بـــــه هــــمــــیــــن ســادگــــی
همه جا هستی ...
در نوشته هایم ...
در خیـــــــــالم ...
در دنیایـــــــــم ...
تنها جایی که ...
بایــــد باشی و ندارَمت ...
کنــــــارَم است...
راستی حاجی قبلنا عده ای میگفتند شما رفتید بجنگید که چه بشود...
خودتان خواستید و خودتان هم شهید شدید...؟!
.
.
حاجی رفتی که آزادی داشته باشیم...؟؟
امـــــــــــــــــــا...!!
عده ای آزادی را در پوشیدن مانتوهای که روز به روز تنگ تر..
و روسری هایشان روز به روز کوچک میشوند میدانند..
غارها
دهان دره ی تنهایی کوه هایند
نمی دانم چرا
در خاطرات من
دهان گشوده اند ؟
دلم برای آن حس عجیب تنگ شده
حس روز اول عاشقی بی پروایی
من از افسوس و ای کاش بیزارم
من از انتظار بیزارم
و میدانم در زمین قراری تا ابد پایدار نیست
تمام معادلات چند مجهولی ذهنم فقط با یک عبارت ساده میشود
من باور دارم اولین سرود حقیقی عشق را که کانونش روبرویم است
زاویه درکم را آنقدر از حد بالاتر خواهم برد تا بازتاب تو شوم
تنها ترین معشوق
نقاب از چهره بردارم چه خواهد شد؟
تو را بی پرده بنویسم چه خواهد شد؟
بدون این حجاب خسته و خاکی
مرا بی سایه بنویسی چه خواهد شد؟
نقاب از چهره میگیرم
بیا اکنون نگاهم کن
چه میبینی؟
من خاکستری؟!!!
یا یک رهای از قفس رانده؟!!!
بدون این نقاب
من تا کجا با خویش تنهایم،
کسی هرگز نمیداند!
تو میدانی؟
دگرباره نقاب بر چهره می گیرم،
نگاهم کن!
ببین بی هیچ اندوهی چه بی پروا میخندم
درست است این همانی ست که هر که میشناسم از من می خواهد ...
بــازهــم خـاطـراتـم زنـده شــد...
“مــن و تــو بـه یـاد بـاران یـا شـاید بـه یـاد تـو ،" مـن و بـاران"
فـرقـی نمـی کنـد...
چـه در کنـارم باشـی چـه در کنـارش باشـی
زیـر بـاران یـاد تـو مـرا خیـس میـکنـد !
چـه بی پــروا؛
روی سیــم های لختـــ فشـ ـارقــوی،
عشقـــ بــازی می کننـد؛
گنجشکــــ ها...
نگاه که هرزه باشد...
حجاب هم که داشته باشی
انجور که می خواهند تورا تصور می کنند...
پس فکری به حال مغز های فاحشه کن نه حجاب من... .
وَلــــــــﮯ ؛ تــــــو مــُــواظـــبـــــ بــــآش .. !!
می دانی..؟
آدم های ساده..
ساده هم عاشق می شوند..
ساده صبوری می کنند..
ساده عشق می وَرزَند..
ساده می مانند..
اما سَخت دِل می کنند..
آن وقت که دل می کنند..
جان می دَهند..
دِلْ تنگے اَم را با فاصلــہ مے نویسَمْـــ ...
تا شایدْ فاصلــہ اے بین دِلَمْـــ و تنگے بیُفـــتدْ ...
چــہ خیالــــِ خامے ... !
اینْ مَدار فاصلــہ مُـــوَربْ اَستْ ...
چندے کــہ بگذردْ ...
دوباره مے شَودْ : " تَــــــنْـــــــــگے ِ دِلْ...
و اینک....
باران....
بر لبه پنجره احساسم....
مینشیند....
و چشمانم را....
نوازش میدهد....
تا شاید....
از لحظه های دلتنگی عبور کنم....
امــروز دختــرِ 10 ســآلهـ ای مــآدر شـــُد...
امــروز دختــری در مـــآشینــِ شیشـــهـِ دودی بـــآ پســری همخــوآبـ شـــــُد...
امـــروز دختــزی در التــمآس چشمــآنشــ در چهآردیــوآری زنــ شـــــُد...
امــروز مــآدری در مقــآبلِ پســرِ 3 سآلهــ اش بــآ مــردیــ همخـــوآبــ شـــُد...
امــروز عشقـــ دختــــرِ بـــآکــره ای رآ بــآ اسکنــآس سنجیـــدنــد....
امـــروز دلمــ بــرآی امروزمــ گــرفتــ...
نمیـــدآنمـ دنیــآی شمـآ کثیفــ است یــآ چشمــآنـــِ مَن فـــآحشهـــ؟
خدایا مگر نگفتی حق انتخاب دارم
پس چرا انتخابم...
در اغوش دیگریست...؟!
نامت را در مرور خاطرات!
گاهـــــــــــــــــــــی وقتـــــــــــــــــها . . .
از کنار غصه ها باید رد شد و گفت :
میـــــــــــــــــــــــگ میـــــــــــــــــــــــــگ . . .
تعداد صفحات : 4